Ik spreek haar naam: Caline. Een intelligente, sterke merrie. De letters hangen in de lucht en bereiken één voor één haar grote oren. Ze spitst ze en laat de klanken binnenkomen. Ze ontvangt en draait haar hoofd, langzaam.

 

Actie - reactie krijgt een andere dimensie in het werken en het zijn met ezels. Besluitvorming komt er meestal tussen. Wikken en wegen, soms kort, vaak wat langer.

 

Een ezel savoureert de tijd. Slurpt seconden, minuten, uren alsof het een nectar is waar je niet verzadigd van kan raken. Tot tijd niet meer bestaat en daardoor alles in je wezen een andere dimensie krijgt.

 

Ezels leren ons om te vertragen, mee te deinen op een oeroud biologisch ritme waarin alles komt wanneer het zo bedoeld is.

 

Doordat ze ons meenemen in hun parallelle ezel-universum waar er een andere tijdzone geldt, beseffen we soms dat tijd maar een verzinsel is; Een constructie die wij -mensen - hebben verzonnen om structuur te creëren en ons plooibaar te maken in een groter maatschappelijk geheel.

 

Loslaten van tijd is een cadeau dat ezels ons aanreiken.

 

Ze ontvangt en beslist om mijn vraag te beantwoorden. De tijd staat even stil.

 

Tip! Vertraag nog even extra deze januari maand. De natuur is nog in diepe rust en echt nieuwjaar - energetisch, volgens de kalender van de maan- vieren we pas begin februari. Voor wie de tijd graag bijhoudt.

 

—-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wat ezels ons leren is een aanbod van Inge binnen de Nederzetting.

Meer info vind je via deze website onder “Wat we doen”